Škotska

Cawdor se nalazi oko 20 kilometara istočno od Invernessa, u istočnom središtu Škotskih visoravni. Ovaj dvorac iz 14. veka je započet kao kula. Zid, gornji spratovi i masivna železna kapija dograđeni su u periodu od 1454.-1455.

    Čelična kapija je donesena iz obližnjeg dvorca Lochindorb oko 1455. godine, kada je škotski državni savet naredio Thaneu od Cawdora da razmontira Lochindorb nakon što je bio oduzet od Earla od Moraya. Strelišta su dograđena u 16. i 17. veku.

    Prvi Thanes od Cawdora je imenovan 1236. od strane Aleksandra II. Trećeg Thanesa je ubio Sir Alexander Rait, iz obližnjeg dvorca Rait. Clan Campbell je preuzeo kontrolu nad utvrđenjem zatočivši 12-godisnju naslednicu 1511. i udavši je za sina Grofa od Argylla. Campbelli su zadržali dvorac odupirući se Lordu Loretu za vreme ustanka Jakubita 1746. godine.

Desetak kilometara južno od Alforda nalazi se roskasti sedmospratni dvorac Craigievar. Dvorac je sagradio William Forbes 1620. godine. Više je bio namjenjen kao rezidencija nego kao utvrđenje, iako ima masivna vrata, čeličnu kapiju i imao je dvorište opasano zidom sa kulom na svakom uglu, od kojih se jedna zadržala i do danas. Dvorac je bio luksuzno opremljen. Njegov interijer je do danas ostao skoro nepromijenjen.

Unutra ima mnogo toga za vidjeti: velika dvorana sa kaminom, muzička galerija, tajno stepenište, likovni atelje, Kraljičina soba ,oslikani plafoni, sobe za poslugu i još mnogo toga. Dvorac je bio u vlasništvu porodice Forbes sve do 1963. godine kada je prešao u vlasništvo države.

     William Forbes je, kao mlađi sin, morao da se osamostali i ostavi traga u svijetu. Zaradio je bogatstvo trgovinom, pogotovo na unosnom škotsko-sjevernonjemačkom tržištu. Između 1610. i 1626. uložio je sav zarađeni novac u izgradnju dvorca Craigievar.

Dvorac Balmoral potiče iz 16. veka, kada je zapravo bio kula. 1848. su ga posetili Kraljica Viktorija i Princ Albert. Šuma u okolini dvorca je podsetila Princa Alberta na Thuringiu u njegovom zavičaju. Princ je kupio kulu i imanje kao poklon za Kraljicu. 1853. godine William Smith je odabran da izgradu dvorac u škotskom baronskom stilu. Novi dvorac je sagrađen oko 90 metara severno od starog i završen je 1855. godine. Tokom godina dvorac je pretrpeo izmene i prepravke od strane kraljevske porodice, a zadnju prepravku je napravio Vojvoda od Edinburga koji je povećao baštu i vrt.

Uzimajući u obzir njegovu veličinu i ljepotu ne čudi zašto ga je Kraljica Viktorija zvala ''ovaj divan raj''.

Gradnju dvorca je započeo 1628. godine John Erskine (1558 - 1634), Vojvoda od Mara, kao bedem protiv moći Farquharsona. 1689. godine, za vreme kratkotrajne pobune Jakobita, dvorac je spalio Crni pukovnik, John Farquharsion od Invereya. 1748. Kraljevske vlasti su iznajmile na 99 godina i renovirale dvorac da bi služio kao kasarna garnizona, kako bi smirili nemirnu provinciju Mar.

Iako je iznajmljen na 99 godina, garnizon se povukao iz Braemara 1797. godine. 1807. dvorac je vraćen Farquharsonima od Invercaulda. James, deseto dijete Johna Farquharsona, koji je nasledio oca 1750. godine pozabavio se proširivanjem dvorca i imanja. Umro je 1805. godine.

Dvorac se nalazi nam mestu koje je ključno za kontrolisanje Liddesdalea i granične oblasti za vreme Englesko-škotskih ratova. Prvi oblik dvorca na ovom mestu je bilo drveno uporište koje je najverovatnije sagradio Nicholas De Soulis oko 1240. godine. Dvorac je ostao pod vlašću De Soulisa sve do 1320. godine, kada je William De Soulis optužen za pripremanje zavere protiv škotskog Kralja Roberta Brucea, te su mu dvorac i imanje konfiskovani.