Zanimljivosti iz sveta

Staklena plaža u Kaliforniji

  Ova staklena plaža, koja se nalazi u blizini Fort Bragga u Kaliforniji, nastala je nakon što je smeće koje sulokalni stanovnici tu bacali godinama zatrpano u pesak nakon valova. Bacanje smeća na plažu je eventualno postalo ilegalno, ali je stakleni pesak ostao... 


     


   


  


  


  
  




   
   

Plaža divovkih prolaza,Irska 

    Ovi divovski prolazi su se formirali još prije 50 - 60 miliona godina nakon što je lava izašla na površinu i ohladila se, a onda ispucala u čudne oblike.

   
 
   
 

ZALEĐENI BALONČIĆI Prelep i opasan prirodni fenomen u Kanadi


Beli oblici na površini jezera u kanadskom nacionalnom parku Banf na prvi pogled deluju kao jato meduza, ali zapravo je reč o zamrznutim balončićima zapaljivog gasa metana.



Ovaj gas ispuštaju bakterije nakon ishrane organskom materijom i potpuno je bezopasan sam po sebi, ali može da eksplodira ako dođe u dodir sa plamenom.



Pol Zizka (35) uspeo je da zabeleži nesvakidašnju pojavu na jezerima Minevanka, Vermilijon i Abraham.
Ovo su čarobna mesta za istraživanje kojima se rado vraćam. Mehurići su pokrenuli brojne reakcije na društvenim mrežama. Neki ljudi ih nikada nisu videli i pitali su se šta su - kaže fotograf.



Mehurići metana leti jednostavno stižu do površine i pucaju, a zimi je voda zaleđena, pa ostaju zarobljeni na svom putu.

Dallol-najniži aktivni vulkan

 Dallol je vulkanski krater,  smešten u depresiji Danakila severoistočno od područja Erta Alea u Etiopiji. Ovaj krater je nastao u miocenu, a dovršen je freatskom erupcijom 1925. Ovo je najniži aktivni vulkan na planeti-koji je smešten 82 metara ispod nivoa mora. Dallol ima mnogo vrelih izvora i više gejzira. Ime ovom mestu dali su Afari, lokalni stanovnici i prevod bi bio – kiseli zeleni ribnjaci. Zemljište ima vrlo nizak ph 1 zahvaljujući oksidima sumpora i gvožđa.Prizor podseća na Jeloustonski nacionalni park i na dnu kratera postoji malo kratersko jezero.
   
   
   
   

Pamukkale



Pamukkale, ili Pamučna tvrđava, kako bi je nazvali na našem jeziku, je jedno on najinteresantnijih mesta na svetu. Očaravajuće lepote geoloških formacija koje su termalni mineralni izvori stvarali milenijumima. Taloženje minerala je stvorilo blistavo bele kaskade, sa malim bazenima, koji odaju utisak kao da su izvajane u ledu. Neopisiv prizor. Efekat vode koja se sliva niz krečnjačke zidove je prelep.
Podzemna vulkanska aktivnost koja dovodi do toplijih proleća je takođe dovela do ulaska karbon dioksida u pećinu, koja je nazvana Plutonium, što znači mesto boga, Plutona. Ova pećina je korišćena za religiozne svrhe od strane sveštenika Kibele, koji su pronašli načina da postanu imuni na gas.
Na samom izvoru nekada je ležao antički grad Hierapolis, posvećen kraljici Hieri. Današnji ostaci su iz vremena rimske vladavine Malom Azijom – dugačka ulica pod kolonadom, agore, Apolonov hram, rimsko kupatilo i gimnazijum.
Turistička atrakcija, prepoznata kao deo Svetske baštine, zajedno sa Hierapolisom, 1988. godine.
Pored očaravajućeg prizora, možete se šetati po izvorima, kupati u nekom od termalnih kupatila. „Kleopatrino kupatilo”, posebno poznato mesto, u kom se možete kupati u termalnoj vodi

Džodpur (Jodhpur), poznat i kao Sunčani Grad, Marwar, Plavi Grad i Kapija za Tar je drugi po veličini grad u indijskoj državi Rajasthan koji privlači turiste iz cijelog svijeta zbog velike tvrđave koja se nalazi iznad grada, brojnih palača i hramova… ali najviše zbog svoje boje.
Nije teško zaključiti zašto je Džodpur poznat u svijetu kao “Plavi grad” (dovoljno je vidjeti samo jednu sliku), ali pitanje se postavlja zašto su stanovnici ovog grada stoljećima bojili svoje kuće u plavo?



Za sad, niko ne može pružiti tačan odgovor. Dok jedni tvrde da su u plavim kućama nekada živjeli Brahmani (gornja klasa), pa je plava boja predstavljala njihov status, drugi opet kažu da su za sve krivi termiti. Teorija sa trmitima kaže da su oni toliko napadali kuće u Džodpuru da su stanovnici pokušali sve kako bi ih se riješili, te na kraju počeli špricati zidove hemikalijama koje su ih iz uobičajenih bijelih pretvorile u razne nijanse plave.
U konačnici, još uvijek ne postoji način da se utvrdi pravi razlog zašto su kuće u Džodpuru plave. Kao što ne postoji ni konkretan dokaz da plava boja djeluje umirujuće na stanovnike i životinje ovog grada koji stoljećima žive u miru jedni s drugima, rame uz rame. Također, stanovnici Džodpura gotovo uvijek drža vrata svojih kuća otvorenim, dopuštajući turistima da zavire u njihove privatne domove i na trenutak postanu dio mirnog, Plavog grada.

Alberobello je mali grad u provinciji Bari u Italiji, poznat po svojim jedinstvenim ‘Trulli građevinama’ koje se od 1996. godine nalaze na popisu UNESCO-ve Svjetske baštine. Ovaj gradić, koji ima oko 11.000 stanovnika, je danas popularno turističko odredište koje posjetioce vrati više od 200 godina nazad kroz vrijeme, u razdoblje brutalne feudalne vladavine u ovom dijelu Italije.
Neobične Trullo građevine u Alberobellu datiraju iz 17. stoljeća, tačnije, od 1644. godine kada je kralj Napulja poslao sakupljače poreza do regije Apulija, u blizini grada Alberobello. Iako je bila pod vlašću Španjolaca, Kraljevina Napulj je u to vrijeme bila moćna sila u Italiji, te jedan od najvećih gradova u cijeloj Evropi.



Bojeći se Kraljevstva i velikih poreza, lokalni grof Acquaviva je došao na ideju da stvori feudalno naselje koje bi se moglo jako brzo srušiti i ponovo izgraditi kako bi se izbjeglo plaćanje poreza. Stanovnici su uskoro počeli graditi kuće bez veziva, isključivo od nepravilnih komada vapnenačkog kamenja iz okolnih polja, karakterističnog piramidalnog oblika, kupolastih ili kupastih krovova prekrivanih vapnenačkim pločama. Po potrebi, ove kuće su se mogle demontirati jako brzo, a kada kraljevi poreznici odu, nove bi se preko noći stvorile na njihovom mjestu.
Nakon nekoliko godina feudalnog nadzora od strane grofa Acquaviva, građani Alberobella su ga napokon uspjeli zbaciti s vlasti i dobiti kraljevski status grada od strane kralja Napulja. Iako više nisu morali slijediti grofovu ideju za Trullo kuće, stanovnici su ipak sačuvali stil gradnje do današnjeg dana. Trulli se danas mogu pronaći i u pojedinim dijelovima Njemačke gdje su u 18. stoljeću podignute kao kolibe vinogradara, a slične građevine se mogu naći i u Hrvatskoj gdje su služile kao pastirska skloništa još od praistorije.

Jezero Meduza, koje se nalazi u Republici Palau, jugoistočno od Filipina, pruža jedinstven doživljaj plivačima i roniocima koji žele da iskuse plivanje u moru bezopasnih meduza.
Poznato kao Ongeim’l Tketau (‘Peto jezero’) na palauskom jeziku, Jezero Meduza je jedno od 70 slanih jezera na ovom otočju Južnog Pacifika koji su nekada bili spojeni sa oceanom, a sada su odsječena samostalna jezera.






Ova izolirana jezera su postala savršeno mjesto za meduze, s obzirom da su prepuna brzorastućih algi, njihove omiljene hrane, a njihovom razvoju doprinosi i činjenica da u jezerima ne postoje njihovi prirodni neprijatelji.
Iako meduze imaju žaoke, one su premale da bi naškodile ljudima. Kupanje u jezeru je sigurno i dopušteno, ali za ronjenje se mora tražiti posebna dozvola, kako bi se što bolje sačuvao eko sistem jezera. Na dubini između 15 i 20 metara se nalazi i opasan sloj sumporovodika, zbog čega je ronjenje bez stručne pratnje i opreme strogo zabranjeno i opasno.

Kolumbijski biser:Kanjo Kristales

  Jedinstveno biološko čudo u Kolumbiji nalazi se u mestu Seranija la Makarena i često je nazivaju i „reka 5 boja“, „reka koja je pobegla iz raja“, „najlepša reka sveta“Većim delom godine Kanjo kristales je kao i svaka druga reka na svetu – kameno dno prekriveno mahovinom vidi se ispod hladne, jasne struje vode.

Međutim, veoma kratak period svake godine ova reka procveta i eksplodira u živopisnim jarkim bojama. U kratkom periodu između suve i vlažne sezone, kada je nivo vode dogovarajući, jedinstvene biljne vrste, slatkovodne alge i mahovine, koje žive na dnu ove reke, boje rečno korito jarko crvenom, koja dolazi do izražaja na pozadini od zelenog i žutog peska, plave vode i hiljadama nijansi između. U periodu od septembra do novembra lepota reke najviše dođe do izražaja.

Waitomo Glowworm Caves


  Waitomo Glowworm Caves je naziv spektakularne pećine koja se nalazi u Waitomu, na Severnom delu Novog Zelanda. 
Sama reč Waitomo potiče iz maorskog jezika i u prevodu znači, otprilike, "voda koja prolazi kroz rupu". 

Pećina je jako poznata i dobro posećena turistička atrakcija zbog svog stropa koji izgleda kao noćno letno nebo sa bezbroj zvezda. 

Pre više od 30 miliona godina, počela je legenda o Waitomo pećinama stvaranjem krečnjaka na dnu okeana. Sada ove formacije krečnjaka stoje kao jedno od najinspirativnijih prirodnih bogatstava Novog Zelanda i smatra se za destinaciju koja se mora videti. 

Od ulaza u ovu pećinu nakon otprilike 15 minuta hoda kroz nju dolazi se do dela jame, gde su "svetleći crvići" i gde morate ući u čamac da bi ste nastavili dalje razgledanje Waitomo pećine. Ti svetleći crvi su ustvari larve Arachnocampa Luminosa koja žive u okolini pećine i jedinstveni su na Novom Zelandu. Hiljade larva ovih sićušnih stvorenja su okačene o svod pećine i emituju blistavu zeleno – plavu svetlost (biolumnisencije), slično svitcima praveći savršen ambijent, dok stručni vodiči daju informacije o istorijskom i gerološkom značaju pećina.

Pećinu su prvi istažili lokalni poglavica Maora Tane Tinorau, u pratnji engleskog istraživača Fred Mace-a još 1887. godine. Lokalni stanovnici su znali da pećina postoji, ali se niko nikada nije usudio da je pre toga istraži.
Tinorau i Mace su napravili splav od stabljika lana, i sa svećama u ruci krenuli u istraživanje nepoznatog potoka koji vodi do pećine. Do 1889. godine Tane Tinorau je otvorio pećinu za turistie, a do današnjeg dana njegova porodica radi na održavanju pećine, u saradnji sa Vladom Novog Zelanda.
  
 

[size=32]Najlepša životinja na svetu[/size]

Qingdao obala je već godinama popularno turističko odredište, ali ništa nije izazvalo toliku pažnju kao iznenadna pojava velikog broja algi. Jestive alge, poznate kao morska salata, jednostavno su preplavile obalu, a prvi put su se počele pojavljivati u velikom broju 2007. godine.
Naučnici još uvijek nisu sigurni da li je ovaj fenomen uzrok zagađenja ili promjena poljoprivredne prakse na jugu Qingdaoa. Jedno je sigurno – dok turisti uživaju u njima, alge farmerima i lokalnim vlastima stvaraju velike probleme. Samo u 2011. godini, očišćeno je 19.800 tona algi, a čišćenje plaže je koštalo 30 miliona dolara. Šteta koja je nanesena farmerima i ribarima  procjenjuje se na više 100 miliona dolara.

Morska salata je bezopasna za ljude, ali zato može biti devastirajuća za morski eko sistem. Kada se počnu raspadati, ove alge otpuštaju sumporovodik u vodu, koji u velikim količinama može naštetiti drugim organizmima koji žive ispod. Pored velike količine otrovnih plinova sumporovodika, kada umru, alge također stvaraju i jako neugodan miris koji najviše podsjeća na trula jaja.
Koliko god problema stvarale, alge i dalje privlače turiste i lokalne stanovnike koji su već navikli da se svakog ljeta kupaju u debelom zelenom sloju algi.