Brazil

First topic message reminder :





Brazil država u Južnoj Americi
Brazil je država i Južnoj Americi. Obuhvata središnji deo kontinenta i istočnu obalu Atlanskog okeana. Graniči se sa Urugvajem, Argentinom i Paragvajem na jugu, Bolivijom i Peruom na zapadu i Kolumbijom, Venecuelom Gvajanom, Surinamom i Francuskom Gvajanom na severu. Veliki deo ove južnoameričke države čini sliv reke Amazon. Površina Brazila je 8.511.965 km², a u njemu živi 184.101.109 stanovnika. Nezavisnost je dobio 1822. godine od Portugalije, tako da je službeni jezik portugalski. Glavni grado je Brazilija a najveći Rio de Ženeiro.

Reljef Brazila
Reljef Brazila karateriše oblast prašuma oko reke Amazon na severu i brdovit teren sa niskim planinama na jugu, a duž obale Atlanskog okeana nalazi se nekoliko planinskih lanaca čiji vrhovi dostižu 3000 metara nadmorske visine. Znači da možemo izdvojiti tri geografske regije u reljefu Brazila: Amazonsku niziju na severu, Brazilsku visoravan u središnjem delu zemlje i Atlansko primorje na istoku.

Brazil je prirodno bogata zemlja
Brazil je prirodno veoma bogata zemlja, jer ni u jednoj zemlji sveta ne postoje veće mogućnosti za širenje obradivih površina. Što se tiče rudnog bogatstva posebno se ističu nalazišta gvožđa, koja spadaju u najveće u svetu. Najvažniji problem brazilske privrede je povezivanje primorskog dela zemlje sa unutašnjošću. Zato se u poslednje vreme dosta ulaže u saobraćajnice koje treba da omoguće prodor na zapad zemlje do novih prostora za iskorišćaavnje. Industrijska i saobraćajna preduzeća su u vlasništvu domaćih i stranih kapitalista i države. Po državnom uređenju Brazil je federalna republika i spada u najrazvijenije zemlje Latinske Amerike. Glavni grad je Brazilija, a najveći gradovi su Sao Paolo i Rio de Ženeiro.

Stanovništvo Brazila
Više od polovine stanovnika su belci, potomci Portugalaca, Italijana i Španaca. Oko 40% stanovništva su crnci, mulati i mestici, a samo 2% stanovništva čine potomci starosedeoca Indijanaca.

Ekskluzivno pravo na objavljivanje ovih fotografija dobili smo od korisnika LiveJournala - linozka, kome se ovom prilikom zahvaljujemo !



Ukoliko
zelite da letite iznad najpoznatijih vodopada u Juznoj Americi, to
zadovoljstvo ce vas kostati oko 100 dolara za nesto vise od 10 minuta
leta. Ukoliko zelite da se provozate do tromedje Argentine, Brazila i
Paragvaja, to je duplo skuplje - 200 dolara.

Sam
pogled na vodopad je definitivno nesto najfascinantnije. Lepota pejzaza
je jednostavno neopisiva. Interesantno je da nakon leta mozete kupiti
CD sa snimljenom celokupnom avanturom...

Rio de Žaneiro





Rio de Žaneiro (port. Rio de Janeiro - Januarska reka na portugalskom) je ime grada u istoimenoj državi u jugoistočnom Brazilu. Rio de Žaneiro je bivši glavni grad Brazila (od 1763. do 1960.) i Portugalskog carstva (od 1808. do 1821.).

Spektakularno prirodno okruženje, karneval, samba i plaže kao što su Kopakabana, Ipanema i Leblon su ono po čemu se prepoznaje Rio. Najpoznatija atrakcija i zaštitni znak grada je statua Isusa, poznata kao statua Hrista Spasa (Cristo Redentor) na brdu Korkovadu. Tu su i brdo Šećerna Glava sa žičarom koja ide do njegovog vrha, zatim Sambodrom - mesto gde se održava glavna karnevalska parada, kao i stadion Marakana, jedan od najvećih u svetu. Rio takođe posjeduje i dvije najveće šume u urbanom području, Pedra Branka (Floresta de Pedra Branca) i Tižuka (Floresta da Tijuca).

Procena broja stanovnika u gradu za 2005. godinu je 6.094.183[1], a u širem krugu grada je procijenjeno da živi između 11 i 12 miliona stanovnika. Ipak, Rio nije najveći grad u Brazilu, ali je odmah iza Sao Paula. Ljude iz Rio de Žaneira zovu Karioke, a neslužbena himna grada je „Čudesan grad“ (Cidade Maravilhosa).
Zaliv Guanabara, mjesto budućeg grada, prvi put su vidjeli portugalski istraživači u ekspediciji koju je vodio Gašpar di Lemos (Gaspar de Lemos), 20. januara, 1502. godine, odakle i potiče naziv Rio di Žaneiro (Januarska rijeka). Legenda kaže da su moreplovci ovaj zaliv nazvali rijekom iz razloga što su i mislili da je u pitanju rijeka, međutim, to se teško može desiti iskusnim moreplovcima. Istina je da se u to vrijeme riječ rijeka koristila za sve veće vodene površine koje ulaze u kopno.

Ferdinand Magelan je 1519, u zalivu dopunjavao zalihe, a francuski krijumčari su ga koristili za šverc drveta brazil. Kada je francuski vitez De Vilganjon (Nicolas Durand de Villegaignon) došao u zaliv sa 600 vojnika i kolonista, osnovao je prvu evropsku naseobinu u ovom dijelu Brazila, pod nazivom Francuski Antarktik (France Antarctique). Kolonisti su uglavnom bili Francuzi i Švajcarci.

Zvanično, grad je osnovao 1. marta 1565 godine portugalski vitez, bratić tadašnjeg generalnog guvernera Brazila, Estácio de Sá. Prvobitni naziv grada je bio São Sebastião do Rio de Janeiro (Sveti Sebastijan Januarske Rijeke), u čast portugalskom kralju Sebastijanu I. Osnovni razlog osnivanja grada je bilo protjerivanje Francuza iz Brazila. U godinama koje slijede Rio će biti meta gusara, naročito onih čije su zemlje bili protivnici Portugala u ovom dijelu svijeta, Holandije i Francuske.

Rio je osnovan na vrhu brda Šećerna Glava. Kasnije je čitav jedan grad izrastao na vrhu ovog brda, oponašajući dotadašnje srednjovjekovne evropske gradove i njihovu strategiju odbrane. Kako je Šećerna Glava bila centar grada, postala je i centar širenja grada, na jug i zapad.

Na kraju 16. vijeka portugalska kruna je više pažnje posvetila brazilskim mjestima na Atlantiku. Mjesta su postala veoma bitne strateške tačke u brodskom saobraćaju južnog Atlantika, između portugalskih kolonija u Africi i Americi, kao i u saobraćaju ka Evropi. Portugal gradi tvrđavu u Riju i sklapa saveze sa domorocima kako bi branili grad od gusara. Uskoro je počeo i industrijski razvoj: u pitanju je bila proizvodnja i prerada šećerne trske, međutim, kako je sjeverni Brazil proizvodio kvalitetniji šećer, ova grana industrije je polako počela da umire.
Rio de Žaneiro, pogled iz helikoptera

Do početka osamnaestog vijeka grad je napadan uglavnom od strane francuskih gusara. Poslije 1720, kada su portugalski istraživači u planinama današnjeg Minas Žeraisa pronašli zlato i dijamante, Rio je postao mnogo pogodnija luka za izvoz od dotadašnje najveće brazilske luke Salvadora u Baiji. 1763 godine, Rio i zvanično postaje administrativni centar Portugalske Amerike.

Kada je 1808. godine portugalska kraljevska porodica, bežeći pred Napoleonom, stigla u Rio de Žaneiro, Rio je postao glavni grad čitavog portugalskog carstva, čime je postao jedina evropska prijestonica izvan Evrope. Mnogi stanovnici Rija su ovom prilikom istjerani iz svojih kuća kako bi plemići iz Portugala imali dovoljno komotan smještaj.

Kada je Pedro I od Brazila proglasio nezavisnost Brazila, 1822. godine, odlučio je zadržati Rio kao prijestonicu njegovog novog carstva, ali je već tada grad počeo gubiti na značaju kako ekonomskom tako i političkom. Novi grad se uzdizao čak i iznad Rija, bio je to Sao Paulo.
Hotel Kopakabana Palas na Kopakabana plaži. Jedan od najpoznatijih i najluksuznijih hotela u Riju. Sagrađen je dvadesetih godina dvadesetog vijeka.

Početkom 20. vijeka, grad je bio uglavnom ograničen na područje današnjeg istorijskog centra (opisano dole) na samim ustima zaliva Guanabara. Tada se težište gradskog života polako počinje pomjerati intenzivnije ka jugu i zapadu u današnju Južnu Zonu (Zona Sul), a prekretnica je bilo bušenje tunela koji povezuje četvrti Botafogo i Kopakabanu. Prirodne ljepote plaže u kombinaciji sa luksuzom i stilom Kopakabana Palas hotela, pomogao je Riju da stekne reputaciju grada zabave na plaži, primamljivog za turiste (iako je ova reputacija malo poljuljana u zadnje vrijeme, stvaranjem favela i nasiljem vezanim za trgovinu drogama).

Rio je ostao Brazilska prijestonica i poslije 1889 godine, kada je vojska zbacila monarhiju i uspostavila republiku. Ipak, planovi o preseljavanju prijestonice u centralne dijelove zemlje, kako bi bila jednako udaljena od svih brazilskih krajeva, su postojali i u to vrijeme. Napokon je 1955 godine, tadašnji predsjednik Žuselino Kubiček (Juscelino Kubitschek), odmah po svom izboru na ovo mjesto obećao izgradnju nove Brazilske prijestonice. Iako su mnogi držali da je u pitanju politička retorika, Kubiček je uspio stvoriti novi grad Braziliju do 1960 godine. Iste godine, 21. aprila, prijestonica je i zvanično prebačena iz Rio de Žaneira u Braziliju.

Sljedećih 15 godina, do 1975 godine Rio je bio grad-država (kao što su Hamburg i Bremen u Njemačkoj) pod nazivom Guanabara, po zalivu koji ga okružuje. 1975. godine, predsjedničkim dekretom poznatim kao A Fusão (fuzija - spajanje), grad je izgubio federalni status i utopio se u državu Rio de Žaneiro. I danas Karioke, traže da im se vrati opštinska autonomija.

Centar

Centro predstavlja istorijski centar grada. Ovdje se nalazi kolonijalna zgrada 'Paço Imperial', koja je služila kao rezidencija portugalski guvernerima kolonijalnog Brazila. Tu su takođe mnoge istorijske crkve, uključujući i katedralu Kandelarija. Gradsko Pozorište i nekoliko muzeja se takođe nalaze u centru. Centar je i dalje poslovno srce grada. Jedna od poznatih atrakcija grada je i tramvaj Bondinjo, koji kruži po centru preko akvedukta Arcos da Lapa (sagrađenog 1750, pretvorenog u most 1896) i obližnje četvrti Santa Tereza, nazad u centar

Južna zona

Južna zona Rio de Žaneira se sastoji od nekoliko četvrti, među kojima su Sao Konrado, Leblon, Ipanema, Arpoador, Kopakabana i Leme, koji čine najpoznatiju obalnu liniju u Riju. Ostale četvrti u Južnoj zoni su Botafogo, Flamengo,Urka, Lagoa, Gavea, Žardim Botaniku i Laranžejras.

Kopakabana je osim plaže poznata i po najspektakularnijem dočeku nove godine, gdje više od dva miliona ljudi slavi novu godinu na pijesku i gleda novogodišlji vatromet. Od 2001 vatromet se ispaljuje iz čamaca radi sigurnosti učesnika i cijele četvrti.
Plaža Ipanema, u južnoj zoni.

Sjeverno od Lemea, na ulazu u zaliv Guanabara, nalazi se četvrt Urka i brdo Šećerna Glava ('Pão de Açúcar'), poznata grba na krajoliku Rija, druga po visini u gradu, odmah iza Pedra da Gavea. Do njenog vrha se može doći žičarom sa plaže Praja Vermelja, sa zaustavljanjem na brdu Urka. Pogled koji se nudi sa ovog vrha se još jedino može vidjeti na vrhu brda Korkovadu. Na obližnjem vrhu, Pedra Bonita, se upražnjava zmajarstvo (heng-glajding). Zmajevi, let završavaju na plaži Praja do Pepino u četvrti Sao Konrado.

Sjeverna zona

U sjevernoj zoni Rija se nalazi stadion Marakana, nekada najveći fudbalski stadion, a danas poslije preuređenja može da primi oko 80 000 gledalaca (najveći stadion je Stadion Prvog maja u Pjongjangu, Sjeverna Koreja). Kapacitet stadiona je smanjen zbog sigurnosnih pravila. Poslije renoviranja Marakana će moći da primi 120.000 gledalaca. Otvaranje i zatvaranje Panameričkih igara 2007. je održano na ovom stadionu.



Osim Marakane, u sjevernoj zoni Rija se nalaze i druge turističke i istorijske atrakcije, kao što je Manguinjos - biomedicinski institut u obliku mavarskog dvorca, objekat Quinta da Boa Vista i stara imperijalna palata Paso u kojoj se sada nalazi Brazilski Nacionalni Muzej.
Zapadna zona

Zapadna zona je najudaljeniji od centra grada. Uključuje četvrti Bara da Tižuka, Jacarepaguá, Recreio dos Bandeirantes, Vargem Grande, Campo Grande, Santa Cruz i Bangu. Četvrti u ovoj zoni najbolje otkrivaju međusobne socijalne razlike klasa građana u Brazulu. U ovoj se regiji nalaze i industrijske zone, ali i nekoliko manjih oblasti su i dalje okrenute poljoprivredi.




Rio ima tipičnu tropsku klimu sa visokim temperaturama i vlažnošću
tokom čitave godine. Ljetnje vrućine dostižu i preko 40°C. Ipak, veliki
broj vodenih površina i blizina brda i planina čine ljeto u Riju
podnošljivim. Padavine su česte, naročito u ljetnjim mjesecima, kada su
moguće i oluje, ali ne i tropski cikloni.


Sport

Rio de Žaneiro je bio domaćin Pan-američkih igara 2007. godine. Finale Svjetskog prvenstva u odbojci na pijesku se održava u Rio de Žaneiru. U četvrti Jacarepaguá se održavala Velika Nagrada Brazila u Formuli 1 od 1978 do 1990. godine. Šampionat u surfanju se ordžavao na plažama Rija 17 godina za redom, od 1985 do 2001. godine.

Pored samog hrama fudbala, stadiona Marakana, se gradi novi stadion, kapaciteta 45 000 gladalaca. Stadion će nositi ime bivšeg predsjednika FIFA-e i karioke Žoao Avelanža. U sklopu kandidature za Ljetnje olimpijske igre 2012. godine, na Kopakabani su izgrađena borilišta za triatlon, odbojku na pijesku i jahting.

Rio de Žaneiro će biti domaćin Ljetnjih olimpijskih igara 2016.

Ipak, najpopularniji sport u Riju je fudbal, ili kako ga karioke zovu futebol. U Riju se nalaze neki od najvećih Brazilski fudbalskih klubova:

Botafogo,
Flamengo,
Fluminense i
Vasko da Gama.

Osim fudbala, u Riju je veoma popularan i fudbal na plaži.




Izvor:wikipedija

Karneval Rio de Žaneiro 2012

U Rio de Žaneiru 17.2. je počeo čuveni karneval a organizatori su obećali da će biti najveći do sada, pri čemu se očekuje da će ga posetiti 850.000 turista iz čitavog sveta. Očekuju se Dženifer Lopez, pevačica Fergi i Hju Hefner.



Najveći, najbolji, najpoznatiji i najludji karneval na svetu. Karneval u Riu - karneval sambe i životne radosti. Slavlje života, igre, plesa i ljubavi na najvećoj samba paradi na svetu na čuvenom Sambodromu u Rio de Žaneiru.

Vreme je za školu sambe i da obučete kostim. Da uživate u najludjoj igri sa preko 850.000 hiljada učesnika, prelepih i zgodnih samba igračica,... Žurke pre i posle karnevala, bez prestanka, dan i noć,...

Sve počinje u unutrašnjosti Brazila sa pripremama za novi karneval, koje počinju odmah po završetku starog karnevala. Sva sela i gradovi Brazila se pripremaju sa svojim najboljim plesnim grupama, koreografima koji će ih predstaviti na finalnoj centralnoj proslavi u Riu.

Za Brazilce je karneval jako važan i deo je njihove kulture. Na finalu u Riu pada odluka ko će biti najkreativniji, najbolji, najlepši, najzgodniji, ko će bolje igrati, pevati,.. Ono što je za ceo svet finale svetskog prvenstva u fudbalu, to je za Brazil karneval.

U Brazilu i celoj Južnoj Americi je guza najveći simbol erosa.



Ono što mora znati svaki putnik je da treba da bude maksimalno oprezan u svom kretanju jer ima puno lopova, kriminalaca, droge, dama i muškaraca koje nude seksualne usluge pa pamet u glavu, da bi ponovo došao...

Cene karata od 120-560 dolara, pa sve do 2.500 dolara za VIP. Cena karte zavisi od mesta - sektora gde se nalazite. Jednom se živi pa ko može i voli...

Kopakabana je verovatno najpoznatija plaža sveta. Sa poznatim pogledom na Šugar Loaf planinu i prostranstvom belog peska od 4 km, ova plaža je omiljena lokacija za letovanje milionima turista svake godine.




Dok se neki grabe za mesto na prepunoj plaži u toku letnjih vikenda, mnogi odu na sam kraj ove predivne plaže da igraju odbojku. Tu ima dosta odbojkaših terena, kao i terena za druge sportive i opreme za vežbanje.




Ukoliko u toku svog letovanja želite samo da se opuštate, nanestite losion za sunčanje i zauzmite svoje mesto u ovom raju. Ukoliko još više želite da se opustite, obradovaće vas činjenica da možete naći uslugu masaže na samoj plaži. Zapravo, nećete morati ni da napuštate ovu predivnu plažu, jer na njoj postoji apsolutno sve što vam treba.




Kako šetate ovom plažom, videćete da pravljenje skulptura od peska nije samo za decu, pošto mnogo neverovatnih i unikatnih može biti viđeno duž ove plaže. Umetnički rad nije ograničen samo na plažu, pošto i na popločanoj promenade imate dosta opcija za posmatranje, od prelepih i preplanulih ljudi, do egzotičnih predjela i osvežavajućih pića.




Svratite do jednog od nekoliko kioska na plaži i kupite sebi Caopirinha, nacionalni koktel Brazila. Napravljen je sa limunom, šećerom i Kaćaća, pićem koje se pravi od fermetisanih šećernih trski. Možda će Agva de Koko pravo iz ploda kokosovog drveta biti nešto što je baš po vašem ukusu.

vesti-online.com